• معرفی
    • مسئولیت‌ها
    • مصاحبه‌ها
    • از نگاه دیگران
    • معرفی
  • اخبار
    • تمام اخبار
    • آستان
    • مؤسسه دارالحدیث
    • پژوهشگاه و دانشگاه قرآن و حدیث
    • اخبار درس‌ها
    • مراسم و همایش
    • دیدار‌ها و بازدیدها
    • اخبار نشر
    • مراسم تشییع و ترحیم
    • سایر اخبار
  • آثار و تألیف‌ها
  • درس‌ها
  • سخنرانی‌ها
  • خاطره‌‌ها
  • یادداشت‌ها
  • نگارخانه
/ خانه / درس‌ها / شرح حدیث / احادیث آغازین درس خارج فقه / 648 - حمد و ثنای خدای سبحان (2)
تاريخ : 1397/07/10
مدت :
توضیح :
منبع :
منبع : درس خارج فقه
بازدید: 1796

648 - حمد و ثنای خدای سبحان (2)

اللّهُمَّ اجعَل... ما أجرى عَلى لِساني مِن لَفظَةِ فُحشٍ... نُطقا بِالحَمدِ لَكَ‌
حمد و ثنای خدای سبحان (2)

اللّهُمَّ اجعَل... ما أجرى عَلى لِساني مِن لَفظَةِ فُحشٍ...نُطقا بِالحَمدِ لَكَ‌.[1]

در جلسه گذشته، در تبیین این فراز نورانی، دو مطلب در رابطه با حمد و ستایش حق تعالی مطرح شد.

مطلب سوم این است که حمد و ستایش خداوند، مرز ميان انسان و حيوان است و اگر اين فاصله برداشته شود، انسان‌ها از مرز انسانيت، خارج و وارد حريم چارپايان مى‌گردند. این نکته لطیف در نخستين نيايش صحيفه سجاديه چنين آمده است:

الحَمدُ للَّهِ الَّذي لَو حَبَسَ عَن عِبادِهِ مَعرِفَةَ حَمدِهِ عَلى‌ ما أبلاهُم مِن مِنَنِهِ‌ المُتَتابِعَةِ و أسبَغَ عَلَيهِم مِن نِعَمِهِ المُتَظاهِرَةِ، لَتَصَرَّفوا في مِنَنِهِ فَلَم يَحمَدوهُ، و تَوَسَّعوا في رِزقِهِ فَلَم يَشكُروهُ، و لَو كانوا كَذلِكَ لَخَرَجوا مِن حُدودِ الإِنسانِيَّةِ إلى‌ حَدِّ البَهيمِيَّةِ، فَكانوا كَما وَصَفَ في مُحكَمِ كِتابِهِ: ﴿إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا﴾[2] .[3]

ستايش، از آنِ خداوندى است كه اگر بندگانش را از شناخت حمدش در برابر نعمت‌هاى پى در پى كه به آنان داده و نعمت‌هاى آشكارى كه به آنان روا داشته، بازمى‌داشت، از نعمت‌هايش بهره مى‌گرفتند، بى‌آن كه ستايشش كنند و از روزى‌اش به فراوانى استفاده مى‌كردند، بدون آنكه شكر آن را به جا آورند. و هرگاه چنين مى‌شد، آنان از مرز انسانيت، خارج و به حيوانيت وارد مى‌شدند و مصداق كلامى مى‌شدند كه خداوند در سخن محكمش فرموده است: «آنان چارپايانى بيش نيستند؛ بلكه گم‌راه‌ترند».

چارپايان، چون عقل ندارند، سپاس‌گزارى را نمى‌فهمند. به درازگوش هر چه خدمت كنى و نعمت دهى مثلا کاه بیشتری بدهی، تشكّر نخواهد كرد؛ امّا عقل، انسان را به سپاس‌گزارى از ولى نعمت خود، دعوت مى‌كند، چون می‌گوید: «الإنسان عبيد الإحسان»‌.[4] بر اين اساس، از منظر عقل، هيچ كس شايسته‌تر از خداوند متعال براى حمد و شكر نيست. به همین جهت، امام على (عَلَیْهِ‌السَّلامِ) طبق نقل مى‌فرمايد:

لَو لَم يَتَوَعَّدِ اللّهُ عَلى مَعصِيَتِهِ لَكانَ يَجِبُ ألّا يُعصى شُكرا لِنِعَمِهِ.[5]

حتّى اگر خداوند بر نافرمانى‌اش بيم نمى‌داد، باز واجب بود كه به خاطر سپاس‌گزارى از نعمت‌هايش، نافرمانى نشود.


[1] الصحيفة السجّاديّة، دعای 20.
[2] سوره فرقان، آیه 44.
[3] الصحيفة السجّادية: دعای 1.
[4] امثال و حكم، علی اکبر دهخدا (1334 ش): ج1، ص: 236.
[5] نهج البلاغة: حكمت 290.
کلیدواژه حمد
( دانلود )
مــــطــــالــــب مــــرتــــبــــط
  • 647 - حمد و ثنای خدای سبحان (1)
  • 649 - حمد و ثنای خدای سبحان (3)
  • 650 - حمد و ثنای خدای سبحان (4)
  • 651 - حمد و ثنای خدای سبحان (۵)
  • تــــازه هــــا
  • پـــربـــازدیـــدهــــا
  • 802 - مصونیت از آسیب‌های آزار دیگران
  • 801 - پیش‌دستی کردن در دعا
  • 800 - ارتباط بخش اول و دوم بند بیستم از دعای مکارم الاخلاق
  • 799 - تغییر ناپسندها به دست خداست (2)
  • 798 - تغییر ناپسندها به دست خداست
  • 797 - یاد خدا بهترین راهکار در تأمین سعادت
  • ۷۴8 - نشانه های بیماری قلب (2)
  • 741 - صلاح و سلامت قلب (5)
  • ۷۷2 - تقابل نفس اماره و لوامه (4)
  • 739 - صلاح و سلامت قلب (3)
  • ۷۶4 - گذر سالم از کمینگاه (3)
  • 738 - صلاح و سلامت قلب (2)
حــــدیــــث روز
:
کلیه حقوق متعلق به پایگاه آیت الله محمدی ری شهری می باشد
  • تماس با پایگاه
  • نقشه پایگاه
  • پایگاه‌های مرتبط
      • حدیث نت
      • دارالحدیث
      • حضرت عبدالعظیم(ع)