احیاگر حدیث اهل بیت(ع) در عصر حاضر

آیت‌الله محمد محمدی ری‌شهری استادی دلسوز و متعهد بودند که تربیت شاگرد را ارزش می‌دانست و برای آن وقت می گذاشتند. آرزوی ایشان، تربیت علامه مجلسی‌ها و شیخ کلینی‌ها بود و در همین مسیر با جدیت گام برداشتند.

او فردی انقلابی و ولایی بود که عمر خود را برای خدمت به انقلاب اسلامی در عرصه عمل و نظر، صرف کرد و دفاع از ولایت و ولی فقیه جزو اندیشه و رفتار ثابت آن عالم بصیر بود. ایشان کسی است که در کوران فتنه ۸۸ شجاعانه اعلام کرد: “اگر کسی در برابر رهبری بایستد، عاقبت به خیر نخواهد شد و جهنمی است. مسیر من مسیر رهبری است.”

آیت‌الله ری‌شهری فقیهی مجاهد بود که با کسی تعارف نداشت؛ سخن خود را شفاف بیان می‌کرد و رفتار خود را متناسب با برداشت مجتهدانه از قرآن و سنت تنظیم می‌کرد.

عبادت و تهجد، تفریح آن مرد زاهد بود. از مناجات لذت می‌برد و بیشتر اوقات در حال ذکر لسانی، قلبی و عملی بود. او جام شیرین اخلاق را نوشید و پاکیزگی را با شجاعت و زهد را با حضور در میان جامعه، جمع کرد. ساده و اندک می‌خورد و ساده می‌پوشید و به دنیا دلبستگی نداشت.

هیچگاه مخالفت با کسی ایشان را از حریم انصاف خارج نکرد. غضب و تعصب را کشته بود و غیبت و تهمت از او شنیده نمی‌شد. قوت دشمنانش را نادیده نمی‌گرفت و از ضعف دوستانش غافل نبود.

بخیل در دانش نبود بلکه جواد بود و تلاش می‌کرد تا دانسته‌هایش را به دیگران برساند. در عین حال، سینه‌اش مخزن اسرار بود؛ اسراری که ملاحظات شرعی و مصالح انقلاب اسلامی مانع از افشایش می‌شد.

ایشان احیاگر حدیث اهل بیت علیهم السلام در عصر حاضر بود؛ کسی که زمینه تحصیل حدیث را برای هزاران نفر فراهم کرد و خود، ده‌ها شاگرد خوب پرورش داد. کتاب‌های ارزشمندشان در بسیاری از موضوعات، پاسخگوی پژوهشگران و اندیشمندان است؛ کتاب‌هایی که روش آن ارتقایافته شیوه محدثان بزرگی چون ثقهالاسلام کلینی، شیخ صدوق و علامه مجلسی است.

آیت‌الله ری‌شهری مدیری توانمند بود و مصداقی از “خذ الکتاب بقوه” محسوب می‌شد. هر کاری را که می‌پذیرفت، با جدیت به آن می‌پرداخت و اساسا با پذیرش تشریفاتی کارها، میانه‌ای نداشت؛ چراکه اسیر عنوان و مدرک نبود بلکه شان خود را بالاتر از این عناوین دنیوی می‌دانست و همین هم بود. هیچگاه به حواشی نپرداخت و عمر خویش را صرف خدمت به قرآن و اهل بیت علیهم السلام کرد.

کمتر کسی را می‌توان یافت که عمری چنین بابرکت داشته باشد؛ شاگردان فراوان و خدوم، کتابهای ارزشمند و اثرگذار و مجموعه‌های بزرگ و ماندگار همگی از صدقات جاریه آن عالم اندیشه‌مند است. دارالحدیث، موسسه‌ای بزرگ و اثرگذار است که بخشی از عمر پربرکت آن مرحوم را نمایندگی کرد و آستان حضرت عبدالعظیم حسنی با کارهای بزرگ صورت گرفته در آن، بخش دیگری از خدمات آن فقیه پرتلاش است.

از سید الکریم جناب عبدالعظیم، درخواست عاجزانه می‌کنم که این خادم قرآن کریم و اهل بیت علیهم‌السلام را در بر گیرد و او را به بهترین شکل که شایسته کریمان باشد، استقبال کند.

اللهم انی اسالک بصفاتک العلیا یا رحمن یا رحیم یا غفور یا کریم و اسالک بکتابک العظیم و اسالک بمحمد و اهل بیته الطاهرین ان تقبل عنه بقبول حسن یا من یقبل الیسیر و یعفو عن الکثیر و ان تغفر له و تسکنه فی فسیح جناتک و احشره مع محمد و آل محمد.